เรากับแฟนคบกันมาสี่ปีแล้ว ในส่วนของค่าใช้จ่ายหารสองตลอด เราเป็นผู้หญิงที่ซื้ออะไรเอง ใช้จ่ายเงินตัวเอง เท่าที่จำได้ เราเคยอ้อนให้แฟนซื้อของขวัญวันเกิดให้ 2 ครั้ง ราคาไม่เคยเกิน 1,000 บาท ปีที่แล้วเราไปทำงานที่เมืองนอก เค้าขอให้เรากลับก่อนสัญญา เราก็บอกเค้าไปแล้วว่าเราไม่มีเงินนะ เราเป็นหนี้จากการทำเรื่องไปเมืองนอก ถ้าเราอยู่ครบสัญญา เราก็มีปัญญาที่จะเคลียร์หนี้ของเราเองทุกเดือน เพราะอยู่ที่โน่น เราไม่มีค่าใช้จ่ายอะไร แต่ถ้ากลับไทย เราอาจไม่มีเงินช่วงแรก (ระหว่างที่ยังไม่มีงาน) เค้าก็บอกมีเงินสำรองให้เรา 30,000 บาท ตั้งแต่กลับมาเรายืมเค้าไป 10,000 บาท เพราะเค้าบอกช่วยได้แค่นี้ เค้ามีภาระที่ต้องผ่อนคอนโด ตอนนี้เรากลับมาอยู่คอนโดกับเค้า เราขอช่วยค่าน้ำ ค่าไฟ ค่าอินเตอร์เนต แล้วก็ซื้อของเข้าห้อง (พวกของใช้ ยาสระผม สบู่ฯลฯ) แต่เราไม่ช่วยผ่อนคอนโด โดยบอกเค้าว่าจะช่วยผ่อนก็ต่อเมื่อแต่งงานกันแล้ว แต่เค้าก็ชอบพูดทีเล่นทีจริงเรื่องพวกนี้ เราก็ไม่รู้ว่าเค้าแอบคิดว่าเราเห็นแก่ตัวหรือเปล่า แต่เรามีเหตุผล คอนโดเป็นชื่อเค้า เราไม่อยากผ่อน แต่ขอจ่ายค่าอื่นๆแทนเพื่อแบ่งเบาค่าใช้จ่าย เหตุการณ์ล่าสุดที่ทำให้เราเริ่มรู้สึกว่าเค้าไม่มีน้ำใจ เรามีดิวบัตรเครดิตที่ต้องจ่ายทุกเดือน แต่เงินเดือนเราจะออกช้า เมื่อวานเราขอยืมเงินจ่ายค่าบัตร เราจะคืนให้วันจันทร์เต็มจำนวน เพราะเรารอเงินเดือน เค้าไม่ให้ บอกว่าเงินเค้าไม่พอ (แต่เรารู้ว่าเค้ามี แล้วเราขอยืมแค่ 4 วัน) เราเลยโทรไปยืมเพื่อนสนิท เพื่อนโอนเงินมาให้ทันที ในขณะที่เค้าอยู่ข้างๆเรา ถามเราว่าเราเป็นอะไร โกรธอะไรเค้าหรือเปล่า
ตอนนี้เราก็เลยเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจในตัวแฟน บางทีการที่คนเราเป็นแฟนกันมันก็ควรที่จะพึ่งพากันได้ไม่ใช่หรอ หรือว่าเราขอมากไป ความรักมันควรจะแยกเรื่องเงินทองออกจากกันหรือเปล่า เราไม่ได้ว่าเค้าผิดนะ พยายามมองในใของเค้าเหมือนกัน แต่ตอนนี้แค่สับสน ว่าผู้ชายคนนี้รักเราจริงหรือเปล่า
คิดอย่างนี้เห็นแก่ตัวหรือเปล่า
ตอนนี้เราก็เลยเริ่มรู้สึกไม่แน่ใจในตัวแฟน บางทีการที่คนเราเป็นแฟนกันมันก็ควรที่จะพึ่งพากันได้ไม่ใช่หรอ หรือว่าเราขอมากไป ความรักมันควรจะแยกเรื่องเงินทองออกจากกันหรือเปล่า เราไม่ได้ว่าเค้าผิดนะ พยายามมองในใของเค้าเหมือนกัน แต่ตอนนี้แค่สับสน ว่าผู้ชายคนนี้รักเราจริงหรือเปล่า